Een instelling meldt een verrichte of voorgenomen ongebruikelijke transactie onverwijld nadat het ongebruikelijke karakter van de transactie bekend is geworden, aan de Financiële inlichtingen eenheid.

De kern van het melden ligt op “onverwijld nadat het ongebruikelijke karakter van de transactie bekend is geworden”.

Hieruit zou u kunnen opmaken dat er geen nader onderzoek nodig is wanneer een transactie ongebruikelijk is. Ook wanneer de client mogelijk een goede verklaring heeft, dient de transactie gemeld te worden bij de FIU-NL.

Op deze manier heeft het Bureau Financieel Toezicht (BFT) altijd gehandhaafd. Er zijn namelijk boetes uitgedeeld voor het niet direct melden van een ongebruikelijke transactie. Nu heeft de rechtbank Rotterdam een aantal boetes teruggedraaid. De rechter heeft aangegeven dat er onvoldoende grondslag was om de boetes op te leggen. De BFT had gehandeld naar de objectieve indicatoren uit het Uitvoeringsbesluit Wwft 2018 en artikel 16, lid 1 Wwft.

De algemene leidraad Wwft is wat genuanceerder dan de handhaving van de BFT. In de leidraad wordt aangegeven dat “Onverwijld” betekent zo snel als mogelijk bij een zorgvuldige afweging. De leidraad biedt Wwft-instellingen dus de ruimte waar nodig onderzoek te doen om vast te kunnen stellen of een transactie ongebruikelijk is.

De rechter volgende de leidraad in deze en draaide vervolgens een aantal boetes van de BFT terug.

Wwft-instellingen dienen de objectieve indicatoren te gebruiken om vast te stellen of een transactie ongebruikelijk is. De risicogebaseerde aanpak van de Wwft geeft u de ruimte, indien nodig om een verklaring op te vragen bij uw client.